Yetişkinler İçin Felsefe

Çocukların duygusal olarak olgunlaşmaları için soyut düşünme becerilerini geliştirmeleri gerekiyor. Peki çocukken soyut düşünme becerilerini geliştirme imkanı bulamamış yetişkinler ne yapacak?

Yetişkinlerin çoğunun farkında olmadıkları bir varoluş krizi içinde yaşadıklarını söyleyebiliriz. Çocuklukta oluşmaya başlayan ve cevaplanmadan kalan kimliğe, hayatın anlamına ve ölümün doğasına ait sorulardan kaynaklanan bir endişe onlarla birlikte büyür.

Çocukları tarafından bu sorular onlara yöneltildiğinde ya da yaşam önlerine bu soruları getirip bıraktığında, cevapları bulma isteği göstermezler. Çünkü çoğu insan felsefi sorularla ilgili düşünmeyi çok erken yaşta bırakır. Hayatın yoğun koşturmacası altında sorulmamış sorular ya da cevaplanmamış sorular derinden derine büyür. Bu sorular, bazen gelecek kaygısı, bazen ölüm korkusu, sevdiklerini kaybetme, bazen de hayatın anlamsızlığı gibi gün yüzüne çıkabilir.

40’lı yaşlara gelindiğinde yaşanılan bunalımının temelinde hep bu soruların yarattığı sorgulama yatar. ’Ben kimim?’ ‘Hayatın anlamı nedir?’ ‘Mutlu olmak için paraya ihtiyacım var mı?’ ‘ Öldükten sonra bana neler olacak?’ ‘Özgür müyüm? Özgürlük nedir?’ ‘İşimi seviyor muyum? Hep yapmak istediğim iş bu muydu?’

Duygularımız, değerlerimiz ve temel kavramlarla ilgili bir çok soru yüzeye çıkar. Kısacası ‘Cebimizde sorular’ ile öylece kalakalırız.

P4C yöntemiyle oluşturduğumuz soruşturan topluluk uygulamalarına cebinizdeki soruları açığa çıkarmak, birlikte tartışmak, belki yeni anlamlar, yeni sorular sormak için sizleri bekliyoruz.

‘ Bütün insanlar, doğaları gereği anlam arayışındadır. ’

Aristoteles